In het Land van Leeghwater stonden vele molens, die het water uit de grote meren weg maalden. Als een van de laatste grote meren is het Schermeer tussen 1633 en 1635 drooggemalen. Nu wonen en werken er mensen op de vruchtbare bodem, die soms wel zo’n 4 meter onder de zeespiegel ligt.

 

Deze ontwaterde meren worden droogmakerijen genoemd. In de droogmakerij Schermer functioneerden de molens zo goed, dat hier pas laat is overgegaan op ontwatering door gemalen. Veel molens zijn daardoor bewaard gebleven en zijn nu rijksmonumenten. Voor meer informatie over de molens en het beheer zie Schermer Molens.

 

 

Een bezoek aan De Museummolen bij Schermerhorn is een bijzondere belevenis. Hier kunt u zien hoe de molen is opgebouwd en hoe men hier woonde. Van bovenin de molen heeft u een magnifiek uitzicht. Ook kunt u voelen en horen hoe de molen schut en knarst als de wind de wieken laat ronddraaien en het water wordt “uitgeslagen”.

Iets ten noorden van de museummolen ligt het Museumgemaal Wilhelmina. Dit gemaal nam in de periode van 1928 tot 1995 de taak over van ruim 10 molens.

Naast molens voor de ontwatering kent het Land van Leeghwater ook graanmolens, zoals molen De Otter te Oterleek en De Nachtegaal ten noorden van Middenbeemster.

 

Langs de Schermer Molens en door de Schermer lopen diverse wandel- en fietsroutes. Bij VVV De Rijp en de Museummolen kunt u hiervoor brochures, boekjes en kaarten verkrijgen.